Telif hakkı, bir eserin yaratıcısına veya sahibine, eseri kopyalama, dağıtma, yayınlama, çevirme, uyarlama gibi haklar veren bir hukuki kavramdır. Telif hakkı sayesinde, eser sahipleri emeklerinin karşılığını alabilir ve eserlerinin istismar edilmesini önleyebilirler. Telif hakkı, aynı zamanda eser sahiplerinin eserleri üzerindeki manevi haklarını da korur. Manevi haklar, eser sahiplerinin eserlerine bağlılıklarını, eserlerinin bütünlüğünü ve eserlerinin kendilerine atfedilmesini ifade eder.
Telif hakkı, ulusal ve uluslararası düzeyde yasal olarak tanınmış ve korunmuştur. Türkiye’de telif hakkı, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu ile düzenlenmiştir. Bu kanun, telif hakkının kapsamını, süresini, ihlalini ve yaptırımlarını belirlemiştir. Uluslararası düzeyde ise telif hakkı, Bern Sözleşmesi, Dünya Fikri Mülkiyet Örgütü (WIPO) Telif Hakları Sözleşmesi, TRIPS Anlaşması gibi anlaşmalarla korunmaktadır. Bu anlaşmalar, telif hakkının evrensel niteliğini ve üye ülkeler arasındaki işbirliğini sağlamaktadır.
Telif hakkı, hem eser sahiplerinin hem de toplumun yararınadır. Eser sahipleri, telif hakkı sayesinde eserlerinden gelir elde edebilir ve eserlerinin kötüye kullanılmasını engelleyebilirler. Toplum ise, telif hakkı sayesinde kültürel çeşitliliğin ve yaratıcılığın teşvik edilmesinden faydalanabilir. Telif hakkının dengeli bir şekilde uygulanması, hem fikri mülkiyetin hem de kamusal yararın korunmasını sağlar.
